1. De Prille Start
Bij de prille start van de Eendekooi, de naam bestond zelfs nog niet eens, was er nog geen sprake van een “transportprobleem”. Voor onze verhuizing van de stad Groningen naar Noordlaren hadden we achtereenvolgens een groene eend uit 1965, aangeschaft na de legendarische ribbel eend van Piet Posthumus. Ook met de groene hebben we diverse trektochten door Frankrijk gemaakt. Kort na de verhuizing, kochten we een mooie grijze besteleend AK 350 in de studentenwijk Oosterpoort in Groningen
Ook hiermee maakten we lange reizen door Frankrijk. O.m. Door de Franse Jura, Alpen en naar het Lac. d’Annecy. Hieraan werd driftig gesleuteld om ze rijdend te houden. En voor onderdelen en advies, gingen we naar Piet in ’t Waar. Hiervan leerde ik de fijne kneepjes van de A-types. De methode was heel simpel: Als je remmen voor bijvoorbeeld versleten waren, gaf hij je de benodigde sleutels en vertelde je, wat je los moest halen. Kwam weer langs als dat was gelukt met de onderdelen en zei, hoe je die moest monteren. Als het je niet lukte, deed hij het één keer voor en dan moest je het zelf kunnen. Daarna rekende je af en reed tevreden weer naar huis.
Eerst ging ik alleen. Later samen met vriend Garmt Visser die inmiddels ook aan een mooie rode Azam geholpen was en later de trotse bezitter werd van een Ami 6 Break, waar snoeihard mee gereden werd (vooral over de binnenwegen natuurlijk). Was wel makkelijk, als de auto een keer een nachtje moest blijven staan. En veel gezelliger.
In de besteleend konden heel wat onderdelen worden meegenomen en hij bleek ook nog eens een uitstekende mini-camper te zijn voor onze vakanties naar Frankrijk. Reizen, waarbij we steeds leuke eenden tegen kwamen en sloperijen, waar bijzondere, oude onderdelen werden gescoord. De autosloperijen stonden toen nog vol met eenden en andere oude Citroëns. Soms zelfs gesorteerd op soort en merk.