Deelrestauratie 2cv ENAC uit 1962 na 20 jaar stilstaan in Frankrijk
Een restauratieverhaal van Herman Klein Velderman uit Twente die anders dan bij de meeste restauraties ervoor koos de wagen technisch volledig onderhanden te nemen en ook chassis en koets flink aan te pakken maar hem niet over te spuiten of super strak te maken: “het moet geen museumstuk worden en het karakter van de eend zoals aangetroffen moet eigenlijk zo weinig mogelijk worden aangetast en er moet gewoon mee kunnen worden gereden, ook in het moderne verkeer is de redenering. En dat hoor ik wel meer de laatste tijd.
Herman:
Onderstaand mijn verhaal over hoe ik de restauratie heb aangepakt:
De 2CV Enac heb ik gekocht voor mijn dochter omdat ik haar graag in een unieke auto wilde laten rijden nadat ze haar rijbewijs zou halen. Bij de zoektocht naar een geschikte eend kwam ik terecht bij Eendekooi van Jaap Verkaik. Meteen was ik verliefd op de eend en toen ik de eend had gezien was de beslissing snel genomen. Een originele eend, een aparte uitvoering en met de wetenschap dat ik alles zelf zou kunnen doen voldoende redenen de eend aan te schaffen.
Op advies van Jaap de eend met rust gelaten totdat ik hem kon laten schouwen bij de RDW. Ik heb er voor gekozen de eend direct te laten registreren, een VIN onderzoek. Het is duurder maar dan hoef je later niet terug om de auto te laten keuren.
Nadat de RDW het chasisnummer had gevonden hebben ze deze in het chassis opnieuw aangebracht, het was nu slechts een kwestie van APK en daarna kon ik er de weg mee op.. Dat was natuurljk voor een eend die 20 jaar lang stil had gestaan en de nodige roestvorming had niet zomaar mogelijk.
Na de keuring aan de slag. Eerst de motor met versnellingsbak gedemonteerd. De koets van het chassis gehaald en verrassend genoeg trof ik een gaaf chassis aan. De tank was helaas niet meer te redden en een kunststoftank geplaatst, voordeel was dat in deze tank 5 liter meer benzine past.
Anders was de koets, de bodemplaten en voetenbak bleken door de tand des tijd aan vervanging toe. De motor als eerste aangepakt, op advies van Jaap niet gestart maar volledig gedemonteerd, een goed advies want de cylinders waren sterk vervuild, roest die als ik hem had proberen te starten de motor ernstig hadden beschadigd. Na het blok te hebben schoongemaakt en nieuwe cylinders (Burton) te monteren, elektronische ontsteking aangebracht, startte het blokje eigenlijk probleemloos.
Toen verder met het chassis en de koets. Het chassis schoongemaakt, ontroest en behandeld met een antiroest coating. De koets moest voor een groot deel worden hersteld. Bodemplaten en de voetenbak verwijderd en nieuwe delen gepuntlast. Dit karwei was in 1,5 week geklaard.
Om de eend zijn originaliteit te behouden heb ik er voor gekozen de bestaande lak en roest te laten zitten en te behandelen met een roestomvormer en dit later te voorzien van een laklaag. Dit alles was in 1 week geklaard.
Technisch moest alles weer perfect worden, dit betekende nieuwe remvoeringen, remcylinders en leidingen. De veren bleken hopeloos, verroest gebroken en niet meer te gebruiken. Via Burton nieuwe RVS veerpotten en veren gehaald, zelf in elkaar gelast. Nieuw dak gemonteerd, stoelen met nieuwe bekleding, alle 6V lampen vervangen door led lampen. De achterlichten (1 remlicht en 2 achterlichten zo aangepast dat er 2 remlichten werken en door een amerikaanse schakeling toe te passen ook als knipperlichten te gebruiken. Wel zo veilig voor het verkeer dat achter je rijdt. De dynamo bleek niet te werken en deze inclusief spanningsregelaar vervangen.
Omdat de auto nu helemaal rijvaardig was aangeboden ter keuring. Met enkele aanpassingen eigenlijk probleemloos goed gekeurd.
Bij gebruik bleek dat de versnellingsbak, die schakelt vanaf de 4 via de 3e versnelling naar de vrijstand, niet goed schakelde. Via de Eendekooi een iets nieuwere bak gemonteerd. Omdat de eend is voorzien met een einddemper onder het motorblok heb ik later een uitlaat gemonteerd met een zijdelingse demper, en een pijp die naar achteren gaat, veel rustiger en prettiger om in te rijden.
Sindsdien rijden we probleemloos in en rond onze woonplaats. Langere afstanden vanwege de max snelheid van 90 km/u alleen via lokale wegen. Mijn dochter is helemaal verliefd op de eend en omdat het zo’n unieke auto is krijgen we veel aandacht. Die leuke suicide deurtjes, die grappige knipperlichtjes zorgen er voor dat je regelmatig wordt aangesproken en een leuk gesprek hebt. Er is altijd wel iemand die lang geleden ook in een eend heeft gereden..
Kortom een aanrader een oude eend een tweede leven te geven en haar met liefde en aandacht te koesteren.
