Kerst Restauratie 2CV6
Op de middag voor kerstavond ben ik even op bezoek bij Ernst, al jaren een trouwe en inmiddels ook bevriende klant. Ernst is een drukke ZZP-er, actief in de levering, reparatie en onderhoud van de betere audioapparatuur en woont zelf aan een idyllisch dijkweggetje, even boven Groningen. Hij is altijd aan het werk of onderweg. Maar vanaf de dag van mijn bezoek tot 4 januari is hij vrij en gaat samen met zijn zoon Victor aan de slag met de afronding van de restauratie van een 2cv6 uit ca 1986. De tweede al binnen 2 jaar.
Ernst en zijn vrouw hebben vroeger al menig toen nog goedkoop gekocht eendje versleten. Twee jaar geleden restaureerde hij een 2cv4 uit de jaren ’70 voor zijn beide dochters. Ook zij hebben het eendenvirus inmiddels al stevig te pakken. Zo erg dat de eend op een gegeven moment ook maar mee op vakantie moest naar Zuid-Frankrijk. Maar dat vond Ernst geen goed idee met een licht 2cv4 motortje. Het is motorisch nu dus een 2cv6 en de gedeeltelijk gereviseerde 2cv4 motor en bak staan te koop bij de Eendekooi.
Toen, begin 2015 was zoon Victor aan de beurt voor een eend uit de restauratieschuur van de familie Schouten. Alleen leek het Ernst een beter idee om het deze keer samen met zijn zoon te gaan doen. Eerst werd er een barrel van een eend aangeschaft en gestript. Vervolgens mocht ik hem een vrij gave koets leveren en het noodzakelijke plaatwerk en tenslotte kwam maandag 21 december het gegalvaniseerde chassis binnen. Ernst en Victor werkten tussen de feestdagen door om het onderstel weer op te bouwen en de laatste delen van de koets te lassen.
Over dat laswerk heeft Ernst zo zijn eigen methode en ideeën: zo doet hij niet alles met het bekende CO2 lasapparaat. Wel het grove werk met dragende delen. Maar voor het zogenaamde proplassen en het vullen van kleine gaatjes werkt hij met puls mig. Ook hiermee maak je een soort proplassen maar dan met een bronsdraad die tussen 2 smalle vlambogen wordt afgesmolten boven het alleen maar voorverwarmde metaal. Het vult zich heel geleidelijk zonder enige vervorming van het metaal eromheen en geeft een mooie vlakke halfronde las tussen de beide plaatwerkdelen. Het apparaat is geschikt tot 0,8 millimeter en hoger, dus dat gaat prima. Ook worden deze proplasjes niet zomaar met een afbraamschijf vlak geslepen. Zoals bij de restaurateurs bekend loop je hierbij de kans dat het plaatwerk rondom teveel beschadigd of te dun wordt of dat er zelfs nieuwe gaten ontstaan. Ernst werkt dit af met een elektrische power vijl, een handmatige mini bandschuurmachine waarmee je alles vrijwel vlak krijgt. Weer wat geleerd!
Wat is er allemaal al gedaan aan de eend? Zoals gezegd is de koets volledig gestript, zijn er in de nieuwe koets nieuwe bodemplaten ingelast, nieuwe dorpels, een nieuwe voetenbak, een half voorruitframe, de paravan aan beide kanten + de hoekjes onder de achterbank. Deze week wordt de complete reservewielbak er nieuw ingelast en volgen er nog kleine plaatwerkreparaties en daarna kunnen de diverse voor-behandelde onderdelen stuk voor stuk weer worden opgebouwd aan het chassis. Deze delen liggen nu te drogen na de tweede RX behandeling, zoals oa de draagarmen, die daarvoor volledig zijn kaal gemaakt. Remmen, lagers, rubbers, steekassen, alles ligt eraf. Alles is grondig schoon gemaakt en van nieuwe rubbers voorzien. Ook is er een nieuw deksel in een veerpot gelast nadat hier minstens een liter olie uit kwam. De nieuwe remschoenen en -cilinders liggen klaar voor montage.
De reden van mijn bezoek aan Ernst is dat ik hem nog vijf gebruikte maar gave velgen (origineel, uit Frankrijk) langsbracht, plus nieuwe remvoering en nog wat kleine onderdelen. Als alles meezit, staat de eend met de kale koets 1 januari weer op zijn pootjes te glimmen in de grondverf voor de volgende fase van de restauratie. Maar nu gaan we eerst even aan de Glühwein, ook al is het +13 graden. We doen binnen net alsof het buiten bitterkoud is. Het is tenslotte bijna Kerstavond…
Wordt vervolgd.